hastanın entübe edilmesi ne demek?

Entübasyon Hakkında Bilgiler

Entübasyon, bir tüpün (endotrakeal tüp) ağız veya burun yoluyla trakeaya (soluk borusu) yerleştirilmesi işlemidir. Bu işlem genellikle hastanın kendi başına yeterli oksijen alamadığı veya solunumunu sürdüremediği durumlarda uygulanır. Entübasyon, yapay solunum cihazına (ventilatör) bağlanmayı sağlar ve böylece hastanın solunum fonksiyonları desteklenir.

Neden Entübasyon Yapılır?

Entübasyonun çeşitli nedenleri olabilir:

  • Solunum Yetmezliği: Akciğerlerin yeterli oksijeni alıp karbondioksiti atamaması durumu. Örneğin; Akut Solunum Yetmezliği.
  • Bilinç Kaybı: Hastanın bilincinin kapalı olması ve solunum yollarını koruyamaması.
  • Ciddi Yaralanmalar: Özellikle göğüs veya baş bölgesindeki yaralanmalar solunumu etkileyebilir.
  • Ameliyat: Genel anestezi altında yapılan bazı ameliyatlar sırasında solunumu kontrol altında tutmak için.
  • Solunum Yollarında Tıkanıklık: Yabancı cisim, tümör veya enfeksiyon nedeniyle solunum yollarının tıkanması.
  • ARDS (Akut Solunum Sıkıntısı Sendromu): Şiddetli akciğer hasarı ile karakterize bir durum.

Entübasyon İşlemi Nasıl Yapılır?

  1. Hazırlık: Hasta hazırlanır, gerekli ekipmanlar (laringoskop, endotrakeal tüp, ventilatör vb.) kontrol edilir.
  2. İlaç Uygulaması: Genellikle sedatif ve kas gevşetici ilaçlar uygulanarak hastanın rahatlaması ve kaslarının gevşemesi sağlanır.
  3. Laringoskopi: Laringoskop adı verilen bir alet yardımıyla gırtlak açılır ve ses telleri görünür hale getirilir.
  4. Tüp Yerleştirme: Endotrakeal tüp, ses tellerinin arasından geçirilerek trakeaya yerleştirilir.
  5. Tüpün Sabitlenmesi: Tüpün doğru pozisyonda olduğundan emin olmak için akciğerler dinlenir ve kapnografi ile karbondioksit seviyeleri kontrol edilir. Tüp, bant veya özel sabitleyicilerle sabitlenir.
  6. Ventilatöre Bağlama: Tüp, ventilatöre bağlanarak hastanın solunumu desteklenir.

Riskler ve Komplikasyonlar:

Entübasyonun bazı riskleri ve komplikasyonları vardır:

  • Diş Hasarı: Laringoskopi sırasında dişlerde hasar oluşabilir.
  • Vokal Kord Hasarı: Ses tellerinde hasar meydana gelebilir.
  • Trakea Yaralanması: Tüpün yerleştirilmesi sırasında trakeada yaralanma olabilir.
  • Enfeksiyon: Tüpün uzun süre kalması enfeksiyon riskini artırabilir. Ventilatör İlişkili Pnömoni (VİP) riski mevcuttur.
  • Yanlış Yerleştirme: Tüpün yemek borusuna (özofagus) yerleştirilmesi ciddi sorunlara yol açabilir.
  • Aspirasyon: Mide içeriğinin akciğerlere kaçması.

Entübasyon Sonrası Bakım:

Entübasyon sonrası hastanın yakından takip edilmesi ve ventilatör ayarlarının düzenli olarak kontrol edilmesi önemlidir. Ayrıca ağız bakımı, pozisyon değişiklikleri ve aspirasyon riskini azaltmaya yönelik önlemler alınmalıdır.

Ek olarak:

  • Entübasyon Süresi: Entübasyon süresi, hastanın durumuna ve iyileşme hızına bağlı olarak değişir. Kısa süreli entübasyonlar olabileceği gibi, bazı durumlarda uzun süreli entübasyon gerekebilir.
  • Ekstübasyon: Entübasyonun sonlandırılması, yani tüpün çıkarılması işlemidir. Hastanın kendi başına yeterli solunum yapabildiğinden emin olunduktan sonra yapılır.

Bu bilgiler genel bir rehber niteliğindedir. Her hasta için entübasyon kararı ve uygulama süreci, hastanın özel durumuna göre doktor tarafından belirlenir.